Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych jest w Polsce czynem zabronionym i co do zasady stanowi przestępstwo określone w art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Za samo posiadanie grozi kara do 3 lat pozbawienia wolności, a w przypadku znacznej ilości – od roku do nawet 10 lat. „Znaczna ilość” nie jest jednak sztywno określona w ustawie, każdorazowo ocenia ją sąd, biorąc pod uwagę rodzaj i ilość substancji.

Co istotne, przepisy przewidują wyjątek – jeżeli ilość narkotyków jest nieznaczna i przeznaczona wyłącznie na własny użytek, prokurator lub sąd mogą umorzyć postępowanie (art. 62a), uznając, że kara byłaby niecelowa.

Inną możliwością jest warunkowe umorzenie postępowania – pozwala ono uniknąć wyroku skazującego, a więc i wpisu w kartotece karnej, choć wiąże się z określonymi obowiązkami wobec sądu (np. dozorem kuratora, świadczeniem pieniężnym).

Każda sprawa związana z narkotykami wymaga indywidualnej oceny, począwszy od ustalenia ilości i charakteru zabezpieczonych substancji.

W przypadku zarzutu posiadania narkotyków niezwykle istotne jest szybkie skonsultowanie się z obrońcą, który oceni realne ryzyko i szanse na złagodzenie odpowiedzialności.